Процедура новости из первых уст для интересующихся

Een aantal parlementsleden van verschillende partijen hebben in de Kamer een wetsvoorstel ingediend ‘met het oog op het bezweren van de asielcrisis’. Een mooi voornemen, nu de federale regering nog steeds in lopende zaken is en er inzake asiel en migratie geen echte beleidsbeslissingen genomen worden. Ware het niet dat dit wetsvoorstel de asielcrisis helemaal niet zal bezweren maar eerder zal verzweren.

Het wetsvoorstel wil het recht op opvang voor asielzoekers beperken: meerderjarige asielzoekers die afkomstig zijn uit EU-lidstaten hebben voortaan geen recht op opvang meer. Ook asielzoekers die na een eerste afwijzing van hun aanvraag een tweede aanvraag tot asiel indienen kunnen quasi niet meer in een opvangcentrum terecht. Het wetsvoorstel laat echter de asielprocedures ongemoeid. Meervoudige asielaanvragen blijven nog steeds mogelijk; EU-onderdanen kunnen nog steeds een asielaanvraag in ons land indienen. Dit betekent dat deze mensen legaal in het land verblijven gedurende de hele asielprocedure en krachtens de OCMW-wet recht hebben op financiële steun van het OCMW.

Met andere woorden, het beperken van de toegang tot de opvang voor bepaalde categorieën asielzoekers zonder de asielprocedure te wijzigen heeft als enig effect dat deze mensen voortaan financiële steun bij het OCMW zullen vragen. Deze mensen verdwijnen niet van de aardbol.

Dit lost niets op en is zelfs een stap achteruit. Het verleden heeft voldoende bewezen dat het geven van financiële steun een aanzuigeffect heeft op nieuwe asielzoekers. Bovendien zijn asielzoekers met geld op zak en zonder enige begeleiding en opvang een gemakkelijke prooi voor huisjesmelkers en mensenhandelaars. OCMW’s hebben wel enig recht van spreken want ze staan in voor 40 % van de opvang van asielzoekers in ons land en ondervinden al jaren op het terrein het effect van het federale asielbeleid. De enige oplossing voor de asielcrisis is het drastisch inkorten van de behandelingsduur van de asielaanvragen, het dichtspijkeren van de achterpoortjes en vluchtwegen zoals de welig tierende regularisatie om medische redenen en het consequent uitwijzen van diegenen wiens aanvraag na een faire procedure afgewezen werd. Als dit gepaard gaat met voldoende opvangplaatsen voor alle asielzoekers tijdens de hele procedure krijgen we de zaak onder controle. Enkel op deze wijze geven we recht aan diegenen die vervolgd worden omwille van hun politieke of filosofische overtuiging, hun afkomst, geslacht of huidskleur en garanderen we aan elke asielzoeker een menswaardig bestaan tijdens de asielprocedure